Dikke bleek

Even een tussendoortje, daar ik nog steeds aan het wachten ben op mijn dosis haakwormlarven. Ik ga er maar vanuit dat de kerstdrukte bij de postbedrijven hier debet aan is….

Dikke bleek, ofwel natriumhypochloriet, is voor weinig geld te koop in de supermarkt en bedoelt als schoonmaakmiddel. Een paar jaar geleden (2009) is er een onderzoek geweest naar het effect van verdunde dikke bleek op kinderen met atopisch eczeem. Dat effect bleek zeer positief.

Eerder was al bekend dat mensen met atopisch eczeem ook een overgroei van een bepaalde bacterie op de huid hebben, de staphylococcus Aureus, meestal genoemd S. Aureus. Gevolg is dat dit niet alleen het eczeem zelf verergert, maar ook kan leiden tot een bacteriële infectie van de huid, mede als gevolg van krabben. Met als gevolg dat dit bestreden moet worden met een antibioticakuur.  Antibiotica heeft maar een tijdelijk effect en veelvuldige bestrijding van S. Aureus met antibiotica kan leiden tot een antibiotica-resistente vorm van S. Aureus, de MRSA bacterie. En daar zit je echt niet op te wachten!

De oplossing: 2 maal per week een bad nemen en op het eind 3 dopjes dikke bleek aan het badwater toevoegen en hier nog 5 tot 10 minuten in verblijven. Vervolgens goed afspoelen, afdrogen en de huid goed insmeren met een vocht inbrengende crème of zalf (in mijn geval vaseline/paraffine crème).

Per liter voor weinig in de supermarkt verkrijgbaar

Of de dikke bleek nu direct S. Aureus doodt, of dat het zorgt dat de zuurgraad van de huid wordt verlaagd en dat de huid daar door een minder geschikt leefmilieu voor S. Aureus wordt, is mij niet geheel duidelijk. Maar goed, omdat ik toch al 2 keer per week in bad ga om alle dode huidcellen van mijn huid te weken, is het een kleine moeite om daar uiteindelijk ook wat dikke bleek aan toe te voegen. Ik kan niet zeggen dat het bij mij direct merkbare positieve effecten heeft, maar dit is typisch een gevalletje ‘baadt het niet, dan schaadt het ook niet’!!

Noot: ik kwam er achter dat er zowel 'dunne' als 'dikke' bleek bestaat. Bij ons stond toevallig de dikke variant in de kast, vandaar dat ik die gebruik. Op internet is lastig te achterhalen wat nu het verschil is tussen de dunnen en dikke variant, maar het lijkt alsof de dunne toch de meest zuivere is. Ik kan mij niet voorstellen dat ze in de werking elkaar ontlopen. Maar goed, als je naar de winkel gaat, kies dan voor de dunne variant!

Nog even geduld?

Nog steeds geen pakketje met haakwormlarven in de brievenbus. Vorige week woensdag heb ik telefonisch contact gehad met Ross van AIT en die zei mij dat een nieuwe zending onderweg was. Ik ben uiteraard zeer benieuwd. Ondertussen is mijn eczeem aan het verslechteren. Veel jeuk en schilferigheid. Daarnaast ook continue rillingen en last van kou. Ik weet waar door dit komt: een belangrijke functie van de huid is warmteregulatie en bij mij werkt dat gewoon niet goed. Zeker niet als mijn eczeem een opvlamming vertoont.
Het is even niet anders...

Leverancier(s) van haakwormen

Als je dan besluit dat je haakwormen wilt, hoe kom je er dan aan? Op internet zoekende kom je al snel tot de conclusie dat er 2 internetaanbieders zijn. Er is deze en deze. De eerste, Wormtherapy, zit in Mexico en de tweede, Autoimmune Therapy (AIT) in Engeland. Wormtherapy verstuurt geen wormen en wil dat jij naar Mexico komt; vanuit Nederland niet direct een optie.

AIT verstuurt wel.

Beide vragen substantiële bedragen voor een dosis haakwormen. Daarbij komt dat je op goed vertrouwen hier iets besteld en maar moet hopen dat je krijgt wat je verwacht te krijgen. Enige zekerheid over de kwaliteit is er niet en mocht er iets fout gaan, dan is de verhaalsmogelijkheid mager of nihil.

Via internet kwam ik achter emailadressen van een aantal Nederlandse wetenschappers op het terrein van parasitologie. Die heb ik aangeschreven met de vraag of in Nederland er in universitaire laboratoria haakwormen worden gekweekt en zo ja, of er bereidheid zou zijn om mij met haakwormen te infecteren. Uiteindelijk heb ik met 2 wetenschappers een wat uitgebreidere emailwisseling gehad. Hieruit blijkt dat er geen Nederlands (universitair) laboratorium is dat haakwormen kweekt en in die zin konden ze helaas niets voor mij betekenen.

Jammer, daar ik dit proces graag in was gegaan als wetenschappelijke proefkonijn, met als doel om hopelijk de wetenschap en medici te kunnen overtuigen dat een beperkte besmetting met haakwormen een serieuze behandelmethode zou kunnen zijn voor bepaalde ziekten, waar onder atopisch eczeem.

Een laatste – niet aanbevelenswaardige – mogelijkheid is om af te reizen naar een ontwikkelingsland waar haakwormen in hun natuurlijke habitat voor komen. En dan maar flink op blote voeten in de rondte lopen of zo, in de hoop een besmetting op te lopen. Niet echt aanlokkelijk.

Toch heeft ene Jasper Lawrence, de persoon achter AIT, dit gedaan. In 2006 reisde hij af naar Kameroen. Hier vertelt hij het hele verhaal. 

Maar goed, uiteindelijk heb ik contact gezocht via de mail met AIT en mijn verhaal gedaan. Na het ondertekenen van een “client agreement” heb ik GBP 2.120 (€ 2.650) overgemaakt voor in totaal 3 keer een dosis van 35 haakwormlarven. Dat was een paar weken geleden. Vervolgens kreeg ik anderhalve week geleden het bericht dat de eerste dosis verzonden was en dat die binnen een week er zou moeten zijn. Helaas, na anderhalve week nog geen pakje bij de post. Inmiddels wel contact gehad met AIT en de toezegging dat als het pakje ook vandaag niet komt, zij maandag een nieuwe dosis zullen versturen. Afwachten maar.

Nog geen haakwormen in de brievenbus

Helminth of helminthic therapy

Helminth of helminthic therapy is de Engelse/internationale aanduiding voor behandeling van immuunsysteem-gerelateerde aandoeningen met parasitaire wormen. Als je dit op Google als zoekterm in geeft, dan krijg je duizenden hits.

Een goede startsite voor uitleg over wat helminth therapy is, is deze (wel in het Engels).

Buikgriep

Ik werd even geveld door een venijnige buikgriep. Kort, maar hevig. Wel interessant om te zien dat dit buikgriepvirus mijn immuunsysteem even goed bezig hield en dat daar door mijn eczeem bijna van het ene-op-het-andere moment dramatisch verbeterde! Dat geeft mij hoop dat een dosis haakwormen iets soortgelijks zou kunnen bewerkstelligen en dan hopelijk voor een veel langere tijd (en zonder de bijverschijnselen van een buikgriep!).

Inmiddels is de buikgriep voorbij en mijn eczeem weer als vanouds.

Ik ben ondertussen nog steeds in afwachting van de haakwormenlarven die onderweg zouden zijn….

Update 7 december: nog steeds niets bij de post. Komend weekend zal ik een bericht posten over hoe je aan haakwormen komt!

Haakworminfectie als medicijn

Het viel wetenschappers op enig moment op dat er een positieve correlatie was in gebieden waar worminfecties veel voorkomen en het niet-of-nauwelijks voor komen van atopische aandoeningen en allergieën.  Sindsdien zijn er wetenschappers die geloven dat een beperkte worminfectie zou kunnen bijdragen aan de behandeling van auto-immuunziekten. Op internet zijn inmiddels diverse onderzoeken te vinden waarin dit onderwerp van onderzoek is. Wetenschappers richten zich dan met name op de veranderingen in lichaamsprocessen als gevolg van worminfecties, met als ultiem doel om daar uiteindelijk medicijnen te ontwikkelen die nadoen wat wormen in ons lichaam doen om het immuunsysteem voor de gek te houden.

De wetenschap zal niet snel gaan zeggen dat we allemaal weer terug moeten naar een ‘gezonde’ dosis wormen in ons lichaam. Een grootschalig en langdurig onderzoek naar de positieve gevolgen van worminfecties is duur en voor de farmaceutische industrie niet interessant. Stel je voor dat een paar wormen beter zouden werken dat bestaande medicijnen?  Hier ligt duidelijk een probleem.

Maar goed, neemt niet weg dat langzaamaan ook wetenschappers her en der overtuigd raken van de mogelijke therapeutische werking van een beperkte worminfectie. Een mooi voorbeeld is de Amerikaanse gastroenteroloog (iemand die zich bezig houdt met ziektes aan het maag-darmstelsel) Joel Weinstock. Hij deed onderzoek naar de effecten van worminfecties bij muizen en hij raakte er van overtuigd dat wormen in staat zijn om het immuunsysteem van hun gastheer zodanig te manipuleren dat dat kan leiden tot het beter reguleren van Th-1 en Th-2 reacties, die een belangrijke rol spelen in atopische en allergische reacties van het immuunsysteem.

Weinstock deed vervolgens een onderzoek met mensen die leden aan Colitis Ulcerosa, een chronische infectie van de darmen. Hij infecteerde proefpersonen met Trichurus suis, een zweepworm en deed dat elke 2 weken gedurende een periode van 3 maanden. Het resultaat was dat bij 43% van de proefpersonen de symptomen sterk afnamen, terwijl in een placebogroep dit slechts gold voor 17%. Bij een test met 29 personen die leden aan de ziekte van Crohn bleken de resultaten nog indrukwekkender: 23 personen vertoonden een sterk herstel en 21 daar van raakten geheel symptoomvrij. In deze video tref je een interview aan met dr. Weinstock.

 Deze onderzoeken werden gedaan in 2003/2004 en inmiddels zijn we al weer 8 jaar verder en kan rustig gesteld worden dat worminfectie als therapeutische behandeling nog geen gemeengoed is in de reguliere medische wereld.