Mijn verhaal

Ik ben een blanke man uit 1969, geboren in Nederland. Mijn hele leven heb ik al constitutioneel of atopisch eczeem en astmatische bronchitis. Mijn moeder vertelt nog regelmatig het verhaal dat zij toen ik nog baby was mijn armpjes vast bond aan de spijltjes in het ledikantje om te voorkomen dat ik ’s nachts mijn hele lichaam open krapte.

Door mijn constitutie heb ik meer dokters en dokterspraktijken gezien dan mij lief is. Mijn hele leven heb ik medicijnen geslikt en gesmeerd. Dat ik 2 was heb ik in het ziekenhuis gelegen met een longontsteking. Ongetwijfeld heb ik daar mijn eerste (en niet laatste) antibioticakuur gehad.

In mijn vaders familie komt eczeem en astma meer voor. Genetische factoren spelen ongetwijfeld een zekere rol bij het door geven van dit soort aandoeningen. Eén van mijn zussen heeft ook haar aandeel ontvangen en één van haar dochters heeft het ook weer. Vandaar ook de term ‘constitutioneel’, wat aanduidt dat het in je constitutie zit. Dit is één van die aandoeningen waar over makkelijk gezegd wordt: “je zult er mee moeten leren leven”. Lekker dan!

En alternatieve behandelmethoden dan? Als klein kind, ik denk nog geen 10 jaar oud, ging ik al naar een klassiek homeopaat, waar over mijn moeder via-via goede verhalen had gehoord. In de loop der jaren volgden een trits van alternatieve therapeuten en behandelmethoden. Ik noem maar even: iriscopie, (electrische) acupunctuur, kinesiologie, NAET, Chinese kruiden,  zoutkamer en dan ben ik er wellicht nog een paar vergeten. Uiteindelijk allemaal zonder enig resultaat of verbetering van mijn eczeem.

De laatste 10 jaar heb ik nagenoeg geen last meer van astmatische klachten. Mijn eczeem daarentegen is in die periode consistent slecht geweest. Altijd jeuk, krabben, schilfers, rode plekken, irritaties, smeren, pappen en nat houden. Niet echt leuk.

Ik ben nu weer bijna 2 jaar onder behandeling bij de dermatoloog waar ik een jaar of 7 geleden ook onder behandeling was, maar toen werkte hij nog in het regionale ziekenhuis. Nu is hij verbonden aan een huidkliniek. Daartussen ben ik een paar jaar onder behandeling geweest in een universiteitsziekenhuis, maar uiteindelijk wisten ze daar ook niet echt raad met me. Groot nadeel van een universiteitsziekenhuis is dat je alleen (wisselende) co-assistenten te spreken krijgt en je hemel-en-aarde moet bewegen om 2 minuten te mogen spreken met een dermatoloog. Laat staan dat een professor je wil zien en te woord staan. Maar goed, ik ben weer terug bij mijn ‘oude’ dermatoloog en daar heb ik wel een klik mee.

Inmiddels slik ik nu ruim anderhalf jaar Neoral/cyclosporine, 2 maal daags 100mg. In de tussentijd ook nog Imuran/azathioprine geprobeerd, maar dat leek niets te doen en ik werd er wel hondsmoe van. En dan smeer ik nog corticosteroïdenzalf (Elocon) en parafine/vasalinezalf om de huidig vettig te houden. 

Eczeem op mijn knie - 24 nov. 2012

De bijsluiter van de Neoral leest als een horrorverhaal qua mogelijke bijwerkingen. Het liefst zou ik vandaag nog mee willen kappen, maar dan wordt het eczeem helemaal onleefbaar. Alternatieven zijn er bijna niet. En dan op een dag lees ik op internet een verhaal over iemand met chronische ontstekingen aan de dikke darm, die zich heeft laten infecteren met wormen en daar enorm baat bij heeft. Later zie ik een uitzending van Labyrint, dat ook over wormen en het immuunsysteem gaat. En dan is er een moment dat ik zelf een bestelling voor haakwormen plaats….