De haakworm

Eén van de soorten parasitaire wormen is de familie van haakwormen, in het latijn Acanthocephala. Tot deze familie behoren maar liefst 1.194 verschillende soorten. Gemeenschappelijk kenmerk is dat ze ca. 1 tot 2 cm groot worden en leven in het maag-darmstelsel van dieren en mensen. De naam haakworm danken ze aan het feit dat ze zich met hun kop/mond vast haken aan de darmwand.

A. duodenale

Volwassen haakwormen leggen eitjes. Bijzonder is dat die eitjes zich niet in het lichaam van hun gastheer ontwikkelen, maar juist daar buiten. Eitjes komen via de ontlasting in de buitenwereld terecht, waar ze zich tot larven ontwikkelen. Ontwikkelde larven zijn op enig moment in staat om via de huid van hun slachtoffer te penetreren en via een reis door het lichaam zich uiteindelijk te vestigen in de darmen, waar zij tot volwassen wormen uitgroeien en zich voeden met bloed en darmweefsel. Je moet het niet te veel visualiseren….

In ontwikkelingslanden is de haakworm een veel voorkomende worminfectie bij mensen. De 2 meest voorkomende haakworm bij mensen zijn de Necator Americanus en Ancyclostoma Duodenale.

De levenscyclus van de haakworm is interessant. Zoals gezegd komen eitjes via de ontlasting in de buitenwereld terecht, het liefst in vochtige en warme aarde. Dat is het ideale milieu om zich te ontwikkelen. In 5 tot 10 dagen kunnen de eitjes zich via een aantal onderscheiden stadia ontwikkelen tot larven die in staat zijn om de huid van een gastheer te penetreren. Eenmaal binnen groeien de larven in ongeveer 3 weken uit tot volwassen wormen en tegen die tijd hebben ze zich in de dunne darm genesteld. Een volwassen haakworm heeft een levensduur van een aantal jaren, gemiddeld zo tussen de 3 en 5 jaar.

Levenscyclus van een haakworm

Symptomen die zich kunnen voordoen als gevolg van een haakworminfectie zijn buikpijn en -krampen, diarree, bloedarmoede (ijzertekort) en gewichtsverlies. Stuk voor stuk serieuze symptomen die in extreme vorm levensbedreigend kunnen zijn. Niet gek dat het bestrijden van worminfecties in ontwikkelingslanden een grote bijdrage levert aan de volksgezondheid.